Slim omgaan met regenwater en planten
Ze gebruiken geen kraanwater voor de tuin. En bestrating zien ze als een noodzakelijk kwaad. Welkom in de prachtige tuin van de Hoevelakense zussen Jacqueline Kool en Wilma de Lange. Ze wonen naast elkaar en hun tuinen lopen in elkaar over. Het is een groene oase. Vol bloemen, planten, bomen, grappige paadjes en gras. Hier een zithoekje in de zon. Daar juist in de schaduw. En verderop een bescheiden moestuin waar allerlei lekkers in groeit.
Wat er al was opnieuw gebruiken
De tuin is speels en uitnodigend. Met leuke paadjes die groene eilandjes creëren. Jacqueline vertelt: “Daarvoor hebben we de tegels van een oude oprit opnieuw gebruikt. En stenen van het terras. We vonden het niet nodig om nieuwe spullen te kopen en de oude weg te gooien. Heel veel kan prima opnieuw gebruikt worden. Kijk daarom eerst naar wat je al hebt. En bedenk dan wat je daarmee zou kunnen doen.”
Planten verkast
Dat deden de zussen ook met de planten in tuin. Jacqueline: “We hebben meerdere planten verkast. Die waren nog mooi en gezond, maar wilden we op een andere plek hebben. Eén van de oude rozenstruiken van onze moeder staat nu bijvoorbeeld tegen de muur van de bijkeuken. ”
Om de notenboom heen
Wat ze niet konden verplaatsen was de oude notenboom. En die stond voor een deel op de plek waar ze een schuur wilden neerzetten. Maar die prachtige boom, die ze zoveel geeft (schaduw, noten, herinneringen), die wilden ze niet weghalen. Dus besloten ze er letterlijk omheen te werken. Wilma: “Dat vergde wat meet- en rekenwerk, maar we zijn eruit gekomen. We hebben om de stam heen kunnen bouwen. En de takken komen net boven de dakpannen uit. De regengoot paste eerst niet, maar die hebben we een slimme bocht gegeven. Kijk maar!”
Planten die overleven
De zussen sproeien de tuin nooit. Wilma: “Nee, want wat hier niet kan groeien, hoort niet in dit klimaat. Daar gaan we geen kraanwater aan verspillen. We hebben planten staan die het hier gewoon redden.” Jacqueline: “En als het gras geel wordt, heb ik daar geen moeite mee. Er komt vanzelf weer nieuw gras.”
Regenwater benutten
De enige planten die wel af toe water krijgen zijn de jonge planten, een paar planten in pot en de gewassen in de moestuin. Wilma: “Daar gebruiken we het water uit de regenton voor. We hebben er twee.” Jacqueline: “En binnenkort gaan we een wadi aanleggen. We laten daar onder andere het regenwater dat van de schuur komt naartoe stromen, via een gootje. Zo kan het water rustig de bodem inzakken en verdwijnt het niet in het riool.”
Regenwater is geen afvalwater
De zussen zijn erg bewust bezig met regenwater. Jacqueline: “Ik ben heel erg geschrokken door het verhaal over vissterfte. Weet je hoe dat komt? Doordat nu nog veel te veel regenwater via de straat en regenpijpen in het riool terecht komt. Als die bij veel regen overvol raakt, dan wordt er water geloosd in rivieren en meren. Dat lijkt handig, maar het schone water is dan inmiddels door het riool vervuild. En door dat vieze water gaan de vissen dood. Dat wil ik niet. En het is ook niet nodig.”
Minder bestrating nodig
Wilma: “Het komt vooral door de grijze massa: asfalt en bestrating. Daar kan regenwater niet doorheen. En dan stroomt het ‘t riool in.” Jacqueline voegt daaraan toe: “Kijk, bestrating is een noodzakelijk kwaad. We hebben het bijvoorbeeld nodig voor ons vervoer. Maar er ligt veel meer dan nodig is. Tuinen vol met tegels? Prima om een terras te hebben, maar hou de rest groen. Je kunt je luie tuinstoel ook lekker in het gras zetten. Is nog veel koeler ook, tijdens warme dagen. En voorkomt wateroverlast bij flinke regen.”
Grondwater
Want het is het beste als regenwater makkelijk de bodem in kan lopen, zodat het grondwater wordt. Wanneer er heel veel regen in korte tijd valt, kan het soms niet snel genoeg wegzakken. Dat kan naast een overvol riool, zorgen voor flinke plassen. Wilma gaat daarom nog een stapje verder. Zij is bezig met het aanleggen van hydroblobs. “Ik maak een soort reservoir, een regenwaterbuffer. De blokken houden het regenwater tijdelijk vast en geven het langzaam af aan de grond. Zo voorkom ik plassen. Ik ben een paadje van deze blobs aan het aanleggen. Daaromheen staan een paar jonge fruitbomen. Ziet er hartstikke leuk uit.”
Groene tuin hoef je niet te plannen
Hadden ze eigenlijk vooraf een plan voor deze mooie groene tuin? “Nee, zoiets ontstaat vanzelf. Gaandeweg krijg je steeds meer ideeën,” glimlacht Jacqueline. Wilma voegt daar aan toe: “Beplanten moet je voelen. Terwijl je bezig bent merk je vanzelf wat werkt. Hier wat grote planten, daar weer wat kleinere. Een paadje eromheen. Je moet gewoon ergens beginnen. Er hoeft geen plan achter te zitten, de plannen komen vanzelf!”
